Obraz przedstawia niezwykle rozbudowaną scenę Wniebowzięcia Najświętszej Matki Boskiej. W dolnej ziemskiej strefie Wniebowzięciu towarzyszą podpisani na obrazie: święci Piotr i Paweł. Matka Boska przy akompaniamencie sześciu aniołów grających na góralskich instrumentach wznosi się do nieba, gdzie czekają: Chrystus, Duch Święty i Bóg Ojciec. W strefie niebiańskiej towarzyszą jej archaniołowie: Michał (z wagą) oraz Gabriel. Zgodnie z kanonem malarstwa ludowego, Matka Boska góruje wielkością nad pozostałymi postaciami. Obraz stanowi unikalny i oryginalny przykład włączenia tematów muzycznych do malarstwa religijnego. Osadzenie w żywieckim folklorze i muzyce wyobrażenia Wniebowzięcia NMP musiało wynikać z serca i wrażliwości cechowego artysty, który odkrył na nowo „muzykę aniołów”.
Obraz jest opisany na dole:
„Wniebo Wzięcie Najszwiętszej Maryi Panny. 1884”
Na podstawie analizy stylistycznej można przypisać autorstwo obrazu, żywieckiemu malarzowi Wincentowi Chrząstkiewiczowi. Jest to przepiękny przykład oryginalnej XIX wiecznej sztuki żywieckiej oprawiony w oryginalną ramę.
Autor: WINCENTY CHRZĄSTKIEWICZ (1821-1889) podpisywany również: Wincenty Franciszek Chrząszcz vel Chrząszkiewicz vel Chrząstkiewicz vel Chrząszczkiewicz vel Krząskiewicz vel Krząstkiewicz. Notowany malarz żywiecki, syn malarza Antoniego. Wraz z ojcem Antonim zdobił wnętrza wielu kościołów na Żywiecczyźnie i ziemi suskiej. Rodzina Chrząstkiewiczów zaliczana jest do grona najbardziej znanych i wziętych artystów rejonu dzisiejszego pogranicza polsko-słowackiego w XIX wieku.
Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny należy do najstarszych świąt maryjnych. Korzenie tego święta sięgają V – VI wieku, choć dopiero 1 XI 1950 roku papież Pius XII Konstytucją apostolską Munificentissimus Deus ogłosił dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny.
