Obraz olejny przedstawia Ukrzyżowanie Chrystusa. Postać ukrzyżowanego Chrystusa przedstawiona jest na ciemnym tle, po bokach znajdują się słońce i księżyc. Nad krzyżem widnieje łaciński napis: INRI. Stopy Chrystusa przybite są jednym gwoździem, co jest charakterystyczne dla obrazów z kultury rzymsko – katolickiej. Na uwagę zasługuje rzadko spotykane ujęcie malarskie perizonium czyli przepasania bioder ukrzyżowanego Chrystusa. Jest to oszczędny i zarazem pełen zadumy i ekspresji obraz Męki Pańskiej. Od strony malarskiej i kompozycyjnej jest to bardzo oryginalne przedstawienie.
Obraz jest bardzo oszczędny jeśli chodzi o formę. Ukrzyżowanemu Jezusowi towarzyszą jedynie pędzące przez niebo: słońce i księżyc o ludzkich twarzach. Symbolika tych planet jest bardzo bogata. W scenie Ukrzyżowania słońce i księżyc symbolizują zaćmienie słońca, o którym wspominają ewangeliści, lecz mogą również oznaczać, odpowiednio, Stary i Nowy Testament. Chrześcijaństwo widziało w słońcu symbol Chrystusa. Wraz ze słońcem, także księżyc był symbolem wszechświata, towarzyszył chrześcijańskim scenom Narodzenia i Ukrzyżowania oraz apokaliptycznym wizerunkom Matki Bożej. Często był traktowany jako żywa istota, z ludzką twarzą, co jest powszechną praktyką w obrazach ludowych i cechowych.
