Wizerunek przedstawia św. Rodzinę wraz ze św. Anną i Joachimem. Na pierwszym planie znajduje się Maryja z Jezusem. Po lewej stronie towarzyszy jej św. Józef a z prawej strony znajdują się rodzice Maryi – św. Anna i św. Joachim. Przedstawienie jest typowe dla warsztatu z Dolnego Śląska. Podobne kompozycje tego przedstawienia malowane na szkle można zobaczyć w Muzeum Karkonoskim.
W malarstwie sakralnym pojawiały się także znacznie bardziej rozbudowane wersje tego tematu, gdzie obok wspomnianych postaci występowali pozostali krewni Matki Boskiej, np. kolejni małżonkowie św. Anny (Kleofas i Salomas) oraz przyrodnie siostry Marii – Maria Kleofasowa i Salome wraz z mężami i potomstwem. Pojawiały się także sceny ukazujące jeszcze szerszą grupę krewnych. Obraz taki można zobaczyć w Muzeum Sztuki Sakralnej w Bardo.
Za podstawę przedstawień Rodziny Marii uważane są średniowieczne wizerunki Św. Anny Samotrzeć ukazujące świętą wraz z małymi Marią i Jezusem. U schyłku epoki uległy one przekształceniu, prezentując obydwie kobiety siedzące na ławie i trzymające Dzieciątko. Ten typ stał się podstawą do rozbudowywania sceny o kolejne postaci krewnych. Najczęściej do wspomnianych trzech osób dołączali małżonkowie kobiet – św. Józef i św. Joachim. W XVI wieku wizerunki Rodziny Najświętszej Marii Panny zyskały formułę zbliżającą je do świeckich portretów rodzinnych.
