Obraz przedstawia rzadkie, malarskie przedstawienie Matki Bożej Skępskiej. Wśród ludowych kopii przeważają rzeźby. Obraz przedstawia na ciemnym tle oryginalną rzeźbę, okrytą zdobną sukienką i umieszczoną na srebrnym półksiężycu. Matka Boża otoczona jest 12 gwiazdami a jej czoło zdobią korony z 1755 roku. Inną znaną kopią malarską jest obraz z kościoła w Żurawinie koło Sierpca.
Oryginalna drewniana figura Matki Bożej w 1496 roku została sprowadzona z Poznania do Skępego (Ziemia Dobrzańska) za sprawą Zofii Kościeleckiej jako wotum za uratowanie nóg. Była to późnogotycka figura przedstawiająca stojącą, młodziutką, lekko uśmiechniętą Matkę Bożą ze złożonymi do modlitwy rękami. W wyniku 14-ej koronacji wizerunku Matki Bożej w I Rzeczypospolitej w 1755 roku wraz z koronami, figura została okryta srebrnymi, pozłacanymi barokowymi szatami, a całość umieszczona na półksiężycu. Od czasu koronacji figura była przez 200 lat zakryta. Stąd też w licznych rzeźbach, obrazkach, plakietach, medalikach czy też nielicznych obrazach jest tak właśnie przedstawiana. Dopiero w 1954 r. zdjęto srebrną sukienkę dzięki czemu można było zapoznać się znowu z oryginałem. Odsłonięcie późno gotyckiej rzeźby Matki Bożej Skępskiej ukazało charakterystyczne wybrzuszenie sukni Maryi. Współcześni badacze skłaniają się do uznania, że mamy do czynienia z wizerunkiem Matki Bożej Brzemiennej.
