Obraz prezentuje Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus trzymającym różaniec. Matka Boża i Jezus są koronowani. Układ ikonograficzny ma stosunkowo rzadką formę przypominającą nieco wizerunek Matki Bożej Kodeńskiej. Dzieciątko Jezus trzymając w ręku różaniec siedzi na niewidocznej lewej ręce Matki Bożej. Z reguły to Matka Boża trzyma różaniec, co również wyróżnia obraz spośród innych tego typu przedstawień. Na szczególną uwagę zasługuje dbałość o szczegóły, przepiękna kolorystyka i symboliczne ornamenty zdobiące suknię Matki Bożej. Zdobienia szat są malowane symetrycznie, z dużą dbałością, począwszy od serca Matki Bożej i pąków róż w górnej części sukni, aż po motywy eucharystyczne w dolnej. Widzimy wyraźnie oprócz róż będących symbolem Matki Boskiej, kłosy zboża i kiście winogrona symbolizujące Eucharystię. Zarówno kompozycja jak i jakość wykonania zdecydowanie wyróżniają ten obraz na tle całej polskiej twórczości cechowej i ludowej. Być może zdobienia te są efektem inwencji twórczej Michała Stankiewicza, najprawdopodobniej jest to jednak niezwykle sprawnie wykonana kopia istniejącego pod koniec XIX wieku zachodniego oleodruku.
Michał Stankiewicz należał do wielopokoleniowej rodziny malarzy. Chronologicznie najstarszym z rodu Stankiewiczów był Jakub Stankiewicz, malarz i garncarz. Najbardziej znanym malarzem z rodziny Stankiewiczów był Franciszek Ksawery (syn Jakuba) występujący również jako Xawery (Xawer). Żył w latach 1825-1878 i zasłynął jako bardzo sprawny drzeworytnik podpisujący się na niektórych drzeworytach „K.S.”. O wspomnianym Michale Stankiewiczu niestety niewiele wiadomo poza tym, że był wymieniony pośród malarzy leżajskich.
Więcej o rodzinie Stankiewiczów można poczytać w artykule znajdującym się pod adresem:
https://www.creareaude.pl/malarze-lezajscy-rodzina-stankiewiczow-postscriptum/
