Obraz olejny przedstawia historię znalezienia cudownej figurki podczas orki przez chłopa o nazwisku Czeczek. Święta figurka Matki Boskiej przedstawiona jest w dwóch planach: ziemskim i niebiańskim. W części ziemskiej, jako znaleziona w ziemi przez chłopa, w części niebiańskiej górująca nad całym obrazem adorowana przez św. Jacka Odrowąża i św. Dominika. Scena znalezienia figurki przedstawiona jest niezwykle sugestywnie. Na widok znalezionej w polu i bijącej cudownym blaskiem figurki, klęczą dwa woły ciągnące pług, równie zaskoczony znaleziskiem jest sam chłop.
Dominikanie którzy są symbolem opieki nad cudowną figurką sprawowaną do dziś dnia przez zakon dominikanów, reprezentowani są na obrazie przez dwóch zakonników.
Św. Jacek Odrowąż – pierwszy święty polski dominikanin – przedstawiony jest z monstrancją i figurą tak zwanej Matki Boskiej Jackowej. To alabastrowa rzeźba Matki Bożej z Dzieciątkiem, którą według legendy św. Jacek uratował z Kijowa przed najazdem Tatarów. Nie należy mylić tej figury ze znacznie mniejszą figurką Matki Boskiej Gidelskiej.
Św. Dominik – założyciel Zakonu Dominikanów – przedstawiony jest z krzyżem w typowych szatach zakonnych. Jest to bardzo typowe przedstawienie Matki Boskiej Gidelskiej w malarstwie cechowym.
Cudowna figurka Matki Boskiej wielkości 9 cm zdobi do dziś ołtarz Bazyliki Matki Bożej w Gidlach. Co roku w pierwszą niedzielę maja ma miejsce „Kąpiółka” czyli uroczysta msza święta odpustowa, podczas której w poświęconym winie zostanie zanurzona łaskami słynącą figurka Matki Bożej Gidelskiej.
