Obraz przedstawia typowe kompozycyjnie, choć obecnie rzadko spotykane przedstawienie Matki Boskiej Częstochowskiej adorowanej przez dwie postacie. Na prezentowanym obrazie są to św. Łukasz trzymający paletę z farbami i pędzlami oraz św. Jan Chrzciciel z krzyżem. Atrybuty św. Łukasza nawiązują do legendy, według której Matka Boska Częstochowska była malowana przez świętego. W prezentowanym obrazie kompozycja podzielona jest na dwie strefy. W strefie ziemskiej mamy postacie św. Łukasza i św. Jana Chrzciciela a w tle jasnogórski klasztor. Ponad strefą ziemską w obłokach unosi się Matka Boska Częstochowska.
W przeszłości takie przedstawienia były bardzo często malowane na feretronach. Rozbudowane kompozycje Matki Boskiej Częstochowskiej górującej nad klasztorem i adorowanej przez różnych świętych lub królów polskich spotykamy również często w częstochowskiej grafice dewocyjnej (miedzioryty z XVIII wieku). Te właśnie miedzioryty służyły, jako wzorzec dla cechowych malarzy częstochowskich. W zależności od zapotrzebowania w stałej kompozycji umieszczane były różne postacie adorujące Matkę Bożą. Do najpopularniejszych w polskiej sztuce cechowej należeli również: św. Paweł Eremita lub św. Józef wraz ze św. Barbarą. Postać św. Pawła Eremity nawiązuje do faktu, że Paulini nazwali swoją wspólnotę Zakonem św. Pawła Pierwszego Pustelnika, obierając właśnie tego świętego za swego Mistrza duchowego, Patriarchę i Ojca.
