Typowe przedstawienie wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej z koronami papieża Klemensa XI. Całość obrazu oprócz twarzy i dłoni jest „grzebykowana” i pokryta jest złotą farbą. Poszczególne elementy obrazu oddzielane są grubym czarnym konturem. Twarze namalowane są ze znacznymi uproszczeniami. Od strony kompozycyjnej i malarskiej jest to typowy przykład tańszej, stojącej na niższym poziomie artystycznym masowej produkcji częstochowskiej. Porównanie tego obrazu z innymi pracami znacznie bardziej dopracowanymi lub nawet prostymi ale posiadającymi indywidualne cechy, pokazuje rozpiętość oferty malarzy częstochowskich.
Matka Boska Częstochowska, zwana Czarną Madonną jest bez wątpienia najbardziej znanym polskim świętym obrazem. Od ponad 600 lat towarzyszy nam na Jasnej Górze w najważniejszych momentach historii Polski. Obraz Matki Bożej Częstochowskiej namalowany jest w typie ikonograficznym zwanym Hodegetrią. Jest to jedno z najstarszych wyobrażeń Maryi z Jezusem. Słowo „hodegetria” tłumaczone jest jako: Przewodniczka, Wskazująca Drogę. Tą drogą jest oczywiście Jezus Chrystus a celem zbawienie. Matka Boska przedstawiona jest w półpostaci, poważna i dostojna. Prawą ręką wskazuje na Syna. Chrystus, choć jest dzieckiem, nie jest przedstawiony jako budzące tkliwość niemowlę ale jako młodzieniec – Emmanuel – uobecnienie Boga. Chrystus prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. W lewej ręce trzyma zamkniętą księgę – ewangeliarz. Jest to ważny symbol podkreślający, że Chrystus przynosi nowe prawo – ewangelię.
