Typowe przedstawienie Matki Boskiej Częstochowskiej w typie obrazów „wysadzanych”. Była to technika, w której na wcześniej malowane fragmenty obrazu (zwykle twarze i ręce Matki Bożej i Dzieciątka) nakładano masą glinkowo – pokostową. Tak nałożoną masę odpowiednio kształtowano, wyciskano ornamenty i dekorowano kolorowymi szkiełkami i koralikami. Korony papieskie Klemensa XI zdobione są kolorowymi szkiełkami. Twarze i dłonie Matki Boskiej i Jezusa zostały namalowane starannie i poprawnie. Misternie zdobiona sukienka zawiera motywy roślinne i ludowe. Archaizm językowy w podpisie, charakterystyczny jest dla XIX wiecznych wersji i brzmi:
„POD TWOIE OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ.”
Matka Boska Częstochowska, zwana Czarną Madonną jest bez wątpienia najbardziej znanym polskim świętym obrazem. Od ponad 600 lat towarzyszy nam na Jasnej Górze w najważniejszych momentach historii Polski. Obraz Matki Bożej Częstochowskiej namalowany jest w typie ikonograficznym zwanym Hodegetrią. Jest to jedno z najstarszych wyobrażeń Maryi z Jezusem. Słowo „hodegetria” tłumaczone jest jako: Przewodniczka, Wskazująca Drogę. Tą drogą jest oczywiście Jezus Chrystus a celem zbawienie. Matka Boska przedstawiona jest w półpostaci, poważna i dostojna. Prawą ręką wskazuje na Syna. Chrystus, choć jest dzieckiem, nie jest przedstawiony jako budzące tkliwość niemowlę ale jako młodzieniec – Emmanuel – uobecnienie Boga. Chrystus prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. W lewej ręce trzyma zamkniętą księgę – ewangeliarz. Jest to ważny symbol podkreślający, że Chrystus przynosi nowe prawo – ewangelię. Płaszcz okrywający Matkę Bożą jest koloru niebieskiego, symbolizującego Jej świętość.
