Typowe przedstawienie Matki Boskiej Częstochowskiej z warsztatu częstochowskiego. Korony papieża Klemensa XI (1717 – 1909) malowane w charakterystyczny sposób przypominający indiański pióropusz. Tło jak i nimby wokół głowy Jezusa i Maryi są „grzebykowane” i pokryte spatynowaną złotą farbą. Podobne formy wypukłe pomalowane złotą farbą mają brzegi szat Jezusa i Matki Bożej. Na szyi Matki Boskiej znajduje się Mariogram. Twarze malowane są poprawnie z dużą starannością. Po bokach koron brak jest aniołów podtrzymujących korony. Jest to typowy obraz dewocyjny niewielkich rozmiarów jaki był malowany najprawdopodobniej w warsztacie częstochowskim na potrzeby pielgrzymów.
Matka Boska Częstochowska, zwana Czarną Madonną jest bez wątpienia najbardziej znanym polskim świętym obrazem. Od ponad 600 lat towarzyszy nam na Jasnej Górze w najważniejszych momentach historii Polski. Obraz Matki Bożej Częstochowskiej namalowany jest w typie ikonograficznym zwanym Hodegetrią. Jest to jedno z najstarszych wyobrażeń Maryi z Jezusem. Słowo „hodegetria” tłumaczone jest jako: Przewodniczka, Wskazująca Drogę. Tą drogą jest oczywiście Jezus Chrystus a celem zbawienie. Matka Boska przedstawiona jest w półpostaci, poważna i dostojna. Prawą ręką wskazuje na Syna. Chrystus, choć jest dzieckiem, nie jest przedstawiony jako budzące tkliwość niemowlę ale jako młodzieniec – Emmanuel – uobecnienie Boga. Chrystus prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. W lewej ręce trzyma zamkniętą księgę – ewangeliarz. Jest to ważny symbol podkreślający, że Chrystus przynosi nowe prawo – ewangelię.
