Wizerunek Matki Boskiej Berdyczowskiej pochodzący z jednego z najważniejszych sanktuariów katolickich na ziemiach ukraińskich, dawniej województwa kijowskiego w ramach Wielkiego Księstwa Litewskiego i późniejszej Korony Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Jest to dokładna kopia jednego z miedziorytów wykonanych przez Teodora Rakowieckiego w II poł. XVIII. Miedziorytów Matki Boskiej Berdyczowskiej wykonanych przez Rakowieckiego było około 20. Zbiór tych miedziorytów znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie. Poniższy obraz to kopia miedziorytu z 1776 roku. Miedzioryty powstały dla upamiętnienia wielkiego wydarzenia jakim było ukoronowanie obrazu w 1756 r. szczerozłotymi koronami, ozdobionymi dziesięcioma szmaragdami, przekazanymi przez papieża Benedykta XIV. Prezentowany obraz w oryginale był chorągwią procesyjną. Na omawianym obrazie Matce Boskiej towarzyszą: święci patroni – Teodor i Jerzy. Papież Benedykt XIV wraz z ufundowanymi przez siebie koronami do obrazu – przesłał również w ozdobnej trumnie relikwie św. Teodora i fragment włóczni św. Jerzego. Stąd obecność tych postaci na rycinie i obrazie. Podobnie jak na oryginalnym miedziorycie na obrazie mamy również sentencje chwalące Matkę Boską oraz fragmenty dwóch Psalmów.
Oryginalny obraz Matki Bożej Berdyczowskiej datowany na XVII w., zaginął w 1941 roku. Obecny jest jego wierną kopią, wykonaną przez malarkę z Krakowa – Bożenę Muchę-Sowińską.
