Wizerunek Chrystusa Ubiczowanego z Bielan. Obraz jest XIX wieczną kopią obrazu z sanktuarium św. Macieja w Bielanach nad Sołą koło Kęt. Obraz należy do typowego przedstawienia Chrystusa cierpiącego „Ecce Homo”. Zbawiciel przedstawiony jest w półpostaci, z koroną cierniową, okryty purpurowym płaszczem, z zatkniętą za związane ręce trzciną. Wokół głowy roztaczają się złote promienie, będące odzwierciedleniem oryginalnych zdobień obrazu w Bielanach. Uwagę skupiają pełne miłosierdzia oczy Chrystusa. Porównując z oryginałem zwraca uwagę bardzo poprawnie oddany pierwowzór. Analiza stylistyczna wskazuje, że autorem obrazu był Antoni Flasz Starszy (1857-1938) z Hecznarowic.
Najprawdopodobniej inne kopie obrazów bielańskich były malowane jedynie w rodzinie Flaszów – hecznarowickich artystów samouków.
Jak podają księgi parafialne oryginał obrazu Pana Jezusa Ubiczowanego w koronie cierniowej, namalowany przez nieznanego artystę znajduje się w Bielanach od 1702 – 1703 roku. Sama parafia jest znacznie starsza i została założona już w 1493 roku. Według ustnej tradycji obraz został wyłowiony z rzeki Soły przez flisaków i umieszczony w drewnianym kościołku. Obraz można podziwiać do dziś w bielańskim sanktuarium w murowanym kościele z 1833 roku. Obraz Pana Jezusa Ubiczowanego z Bielan został uznany za cudowny przez ks. bp Adama Sapiehę w 1937 roku.
