Obraz jest typowym przedstawieniem Chrystusa cierpiącego w typie ikonograficznym „Ecce Homo”. Zbawiciel przedstawiony jest w półpostaci, z koroną cierniową, okryty czerwono – brązowym płaszczem, z zatkniętą za ręce trzciną. Tło obrazu jest brązowe, lekko rozjaśnione w prawej części obrazu. Głowa Chrystusa poraniona jest cierniami, a z oczu Zbawiciela płyną czerwone łzy. Obraz malował ten sam twórca co pozycję „Św. Antoni Padewski” , co daje dodatkowy materiał porównawczy przy próbie określenia warsztatu lub autorstwa obu obrazów.
Motyw „Ecce Homo” był popularny w malarstwie już od XV i XVI wieku. Poruszali go tacy twórcy jak: Hieronim Bosch, Andrea Mantegna, Correggio, Tycjan, Jacopo Tintoretto. Motyw ten był również bardzo popularny w polskim ludowym malarstwie. Większości tego typu obrazów ma charakter uniwersalny i nie są one związane z określonym miejscem. W niektórych przypadkach jak np. dla Chrystusa cierpiącego z Bielan, jest to kopia określonego cudownego obrazu.
