Obraz jest XIX wieczną kopią wizerunku Chrystusa Boleściwego z parafii św. Jana Chrzciciela w Raciborzu – Ostrogu. Obraz jest przedstawieniem Chrystusa w typie ikonograficznym zwanym „Vir Dolorum” (Mąż Boleści). Wizerunek Chrystusa Boleściwego odnosi się do momentu, kiedy Jezus jest już zmartwychwstały ale jeszcze „nie w chwale”. Chrystus pokazuje cenę zbawienia, którą zapłacił kierując się miłością do człowieka. Nie jest to więc „Ecce Homo”, czyli „Oto Człowiek” pozostający przed ostateczną męką, ale już Bóg-Człowiek odkupiciel i zwycięzca. Postać Jezusa jest przedstawiana w nagiej półpostaci, z koroną cierniową. Sam Chrystus ukazuje nam ranę w boku z przebitym sercem. Na cechowych obrazach pojawia się szarfa z sentencją pozwalającą wiernym lepiej zrozumieć ewangeliczny sens obrazu. Brzmi ona:
„Patrz Grzeiśniku Com cierpiał zatwy nieprawoiśći. Dałem Bok moj Otwożyć Kutobie z miyłośći”.
Tło obrazu zdobi złote „grzebykowanie”. Zgodnie z opisem z tyłu obrazu był on w 1899 roku prezentem ślubnym dla młodej pary pochodzącej z okolic Opola.
Oryginalny wizerunek Chrystusa Boleściwego znajduje się do dziś w kościele pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Raciborzu – Ostrogu i pochodzi prawdopodobnie z końca XVII wieku. W Polsce wizerunki tego typu stały się znane już od XV wieku i przywędrowały z Czech i Śląska.
Więcej o historii obrazu oraz o jego kopiach można poczytać w artykule znajdującym się pod adresem:
https://www.creareaude.pl/ludowe-wizerunki-chrystusa-raciborskiego-jako-przyklady-vir-dolorum/
